శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 255 / YOGA-VASISHTA - 255

🌹. శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము -  255 🌹

🌴 4. నిర్వాణ ప్రకరణము (ఉత్తరార్థము) - 52 🌴

✍️. రచన : సద్గురు పేర్నేటి గంగాధరరావు

📚.  ప్రసాద్ భరద్వాజ 

🌻 134. విపశ్చి దుపాఖ్యానము - 1 🌻

అవిద్య నశించనిచో, జగత్తునకు అంతములేదు. అని తెల్పు అవిద్యోపాఖ్యానము వర్ణించబడినది. శ్రీరాముడు, ఈ అవిద్య ఎంతకాలముండును. ఎట్లు అది వర్తించును? అని అడుగగా వసిష్ఠుడిట్లు పలికెను. 

ఈ అవిద్య ఎవరికి ఉండునో, అట్టి అజ్ఞానులకు బ్రహ్మమువలె అంతమేయుండదు. ఈ విషయములో ఈ కథను వినుము. 

పూర్వకాలమున ఒకానొక వస్తువునందు, ఒకప్రదేశమున వివిధ అవస్థలలో ఒక త్రైలోక్యము కలదు. 

అందు ఒక భూభాగమందు మనుజులు, గజములు, అశ్వములతో యోగ్యమైన సమప్రదేవమున తతమితయను పేరుగల ప్రసిద్ధ నగరము కలదు అందు విపశ్చిత్తు అను పేరుచే విఖ్యాతి పొందిన భూపాలుడొకడు కలడు. అతడు సర్వ శాస్త్ర ప్రవీణుడగుటచే అతని సభకూడ ప్రసిద్ధి చెందినది. 

ఆ రాజుయొక్క అనంత గుణములు వర్ణించుటయందు, కవులు అసక్తులైరి. అయినను ఆ రాజు వారిని గౌరవించుచుండెను. అతడు బ్రాహ్మణులయందు, దేవతలయందు భక్తి కల్గియుండెను. 

అతని వద్ద సర్వ సమర్దులైన నల్గురు మంత్రులు మహా బలవంతులు ఉండిరి. రాజు ఆ మంత్రుల సాయంతో శత్రువులను జయించుచుండెను. ఒకానొక దినమున తూర్పుదిక్కునుండి ఒక చతురుడైన దూతవచ్చి కఠోర వాక్యముల నిట్లు పలికెను. 

ఓ రాజా| తూర్పుదిక్కున ఉన్న సామంతరాజు, జ్వరపీడితుడై మరణించుట జరుగగా తదుపరి, దక్షిణదిక్కునందలి సామంతుడు పూర్వ, దక్షిణ దిక్కులను జయించ నుద్యుక్తుడు కాగ అతని ఆసైన్యములు అతనిని హతునిగావించినవి. అపుడు పశ్చిమదిశయందలి సామంతులు పూర్వ దక్షిణ దిక్కులను జయించుట కుద్యుక్తులు కాగ, అతడు పూర్వ దక్షిణ దిక్కుల సైన్యముచే హతుడయ్యెను. 

అతడిట్లు పల్కుచుండ మరియొక దూత ఆ రాజభవనమున ప్రవేశించి ఉత్తర దిక్కునందలి సేనాని శత్రువులచే బాధితుడై, సేనాసమేతుడై ఇచ్చటికేతెంచు చున్నాడు. 

అది విని రాజు సమయమును వృధా చేయరాదనియు, అచటినుండి బయల్వెడలుచు ఇట్లనియే. 

రాజులను, సామంతులను మంత్రులను అందరిని యుద్ధమునకు సన్నద్ధులుగ జేసుకొని రండి. 

ఆయుద్ధశాలను తెరచి, సైనికులకు భయంకర ఆయుధములనొసగుడు, యోధులు కవచములు ధరించుడు. సర్వసైన్యమును సమాయత్తపరచుడు. నలువైపుల దూతలను పంపుడు. అంతలో ద్వార పాలకుడిట్లు పలికెను. 

ఓ రాజా| యుత్తర దిక్కునందలి సేనాపతి ద్వారముకడ వేచియున్నాడు. తమ దర్శనము కోరుచున్నాడు అని పల్కగ వెంటనే అతనిని కొని రమ్మని రాజు పల్కెను. అపుడు ఆ సేనాపతి రాజు సమీపమునకేతెంచెను. 

అతని శరీరమంతయు గాయములతో, బాణములతో బలరహితుడై ధైర్యముతో నిట్లు పల్కెను. పూర్వ,దోక్షిణ, పశ్చిమ దిశలందలి సేనాపతులు మృతులుకాగ మిగిలిన సైన్యము నన్ను వెంటాడుటకు అరుదెంచుచున్నారని పల్కి యూరకుండెను. 

ఇంతలో మరియొక పురుషుడచ్చటికేతెంచి రాజుతో నిట్లనియే ఓ రాజా| నలువైపుల గొప్ప సైన్యము వ్యాపించి యున్నది. వారు సమస్త ఆయుధముతో సిద్ధముగా నున్నారు. తమ సేనాపతి యుద్ధము సల్ప నుద్యుక్తుడై తమతో నిట్లు చెప్పమనెను. అంతట రాజగృహము యుద్ధప్రయత్నములలో మునిగెను. 

అపుడు అతని మంత్రులు రాజును సమీపించి; శత్రువులు సామధాన భేదములకు లొంగరనిన, దండోపాయమే శరణ్యమని పల్కగ అందులకు రాజు సమ్మతించి, తాను యుద్ధమునకు సిద్ధమయ్యెను. 

అతడు స్నానమాచరించి, అగ్నిదేవుని పూజించి ఇట్లు తలచెను. 

నేనిప్పటివరకు రాజ్యమును ప్రజలను సమర్దవంతముగ పాలించితిని. ఇపుడు నేను వృద్ధుడనైతిని. శత్రువులు రాజ్యమును చుట్టుముట్టిరి. విజయము నాకిపుడు సందిగ్ధముగ నున్నది. 

కావున నేను అగ్ని దేవుడైన నీకు నా శిరంబు, నాదరముతో ఆహుతి నొసంగెదను. అని మరియు ఈ అగ్నిగుండమునుండి,అతి బలవంతులును, నారాయణుని భుజబలమువంటివియగు నాల్గు శరీరములు నాకు యుత్పన్నమగును గాక. 

వాటిచే నాల్గు దిక్కులను వధించి వైచెను. నాకు తమ దర్శన మొసంగుడని పల్కెను. తదుపరి తన ఖడ్గముచే తన శిరస్సును ఛేదించివైచెను. అగ్నియందు ఆహుతి అయ్యెను. 

అగ్నిదేవుడు ఆ శరీరమును దహించి, తిరిగి నాల్గింతలుగ ఆ అగ్ని గుండమునుండి, నాల్గు శరీరములతో నారాయణునివలె బయల్వెడలెను. ఆ నాల్గు దేహములు సర్వాలంకార శోభితులై, సర్వశక్తి వంతులై తేజిల్లెను. మరియు ఆ దేహములు అశ్వములపై అధిరోహించి ఆ అగ్నిగుండమునుండి బయల్వెడలెను. 

అపుడు నాల్గు వైపుల ఘోరయుద్ధమారంభమైనది. ఆ యుద్ధరంగము అశ్వములు, గజములు కాల్బలములతో దిక్కులు పిక్కటిల్లునట్లు రణగణ ధ్వనులతో,అచట గుహలు ప్రతిధ్వనించుచుండెను. 

ఆ యుద్ధమందు ఏనుగులు చిన్నాభిన్నముగ ఆకాశమున ప్రసరింపబడిన ఆయుధములయొక్క టాంకారశబ్ధముల చేతను, అశ్వ,గజ చక్రముల మహాశబ్ధములచేతను వ్యాపించబడినదై యుండెను. ఇవ్విధమున ప్రళయమువంటి మహాయుద్ధ సంభ్రమము ప్రవృత్తము కాగ, ఆ యుద్ధరంగము చిందరవందరగా నైనది. 

సశేషం... 

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 YOGA-VASISHTA - 255 🌹

✍️ Narayan Swami Aiyer

📚 🌻 Prasad Bharadwaj

🌴 NIRVANA PRAKARANA - 85 🌴

🌻 THE CONCLUSION OF NIRVANA PRAKARANA - 6  🌻

Having solitarily passed this sixth stage, the Jivanmukta reaches the seventh stage alone. It is in this seventh stage that disembodied salvation is attained. Thus is the final stage of the supreme Jnana reached, which is beyond al description.  

With regard to this seventh stage of Videha-Mukti, diverse religionists ascribe different names to this stage, Some say it is Paramatma, some hold it to be a void; some hold it to be Vijnana; some say it is Kala (time); and some Prakriti. 

Others there are who find it an up-hill work for them, through their Vikalpas and firm idea of differentiation of objects in this world, to cognize and describe this disembodied (or formless) state which, being homogeneous, is beyond the power of speech. 

If these seven Jnana stages are crossed in a nonillusory manner, pains will not in the least come in contact with such a person.  

There is a mad rutting elephant with tusks, like unto a white shell, which, showering rutting water as it goes, stalks with a beautiful gait with its long writhing proboscis spotted with white. 

If this animal which generates never-ceasing pains be slain, then mankind will cross with you all the various stages of the above mentioned Jnana. 

So long as this tremendous elephant oozing out rutting water be not slain through one s might, who will become a great warrior in the field of battle (in this universe) replete with pains?  

At these words of Vasistha, Rama of the form of grace accosted him thus: 

What is this powerful elephant you acquainted me with? where is the field of battle? How can it be annihilated? What is its residence?  To which Vasistha replied thus: 

This grand elephant showering rutting water is no other than the pains-genera- ting desires that ever try to appropriate to „I‟ all the things of the universe and disports itself with great mirth and joy in the spacious forest of the body. 

It has as its young ones, the dire Indriyas (or organs) full of anger and greed. It will articulate through its sweet tongue and perform its actions by being merged into the forest of the mind. 

The terrific and dire twin Karmas (good and bad) are its two tusks. The Vasanas are the rutting waters shed by it. It has a body which ranges everywhere and at all times. 

All the visible objects of Samsara are the battle field wherein the carnage takes place; the powerful desires being no other, as said before, than the elephant. 

This rutting elephant of desires which again and again invests persons with victory or defeat, puts an end to the myriads of poor Jivas. 

All the firm Vasanas having their own modifications, existence, Manas, Buddhi, Sankalpa, desires and the rest pertain to Antahkarana, the lower mind only. 

It is most conducive to the progress of a Jnani to conquer fearlessly by all means and as if in sport, this elephant of desires which is but a combination of all, through sheer might and the arrows of dauntless bravery. 

If through the imbecility of your mind, it longs after things of the world, please hear from me the means of arresting it. So long as these desires exist in you, so long will the poisonous disease of Samsara creep upon and affect you. 

The mind which expands itself everywhere, thus enmeshing itself in bondage can be called the despicable Samsara itself. Its destruction alone is Moksha. Such is the truth.

Continues....

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹