░▒▓ శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 𝟐𝟑𝟑 / 𝐘𝐨𝐠𝐚 𝐕𝐚𝐬𝐢𝐬𝐡𝐭𝐚 - 𝟐𝟑𝟑 ▓▒░

░▒▓ శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 𝟐𝟑𝟑 / 𝐘𝐨𝐠𝐚 𝐕𝐚𝐬𝐢𝐬𝐡𝐭𝐚 - 𝟐𝟑𝟑 ▓▒░

✍️. రచన : సద్గురు పేర్నేటి గంగాధరరావు

📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌴 4. నిర్వాణ ప్రకరణము (ఉత్తరార్థము) - 30 🌴
🌻. అహంకారము - 1 🌻

జ్ఞాని, అజ్ఞానులయొక్క అహంకారమును గూర్చి విశేషజ్ఞానమును, జ్ఞానముచే బోధితమగు దృశ్యమును వర్ణించుట జరిగినది.

నిర్వాణ ముదయించిన జ్ఞానిని కూడ, అహంభావమెట్లు బాధించునని శ్రీరాముడడుగగా, వసిష్ఠుడిట్లు చెప్పెను.

ఓ రామచంద్రా| ఈ విశేషమును వినుము. అందువలన చిత్తము విశ్రాంతినొంది అహంకారము శమించిపోవును.

దీపముగల వానికి అంధకారము లేనట్లు, విచారించి చూచినచో అజ్ఞానము జ్ఞానికి లభించజాలదు. కాన వాస్తవముగ అది లేనిదే అగును. పంచేంద్రియములతో గూడిన ఈ జగత్తు, మనస్సు వలన నిరాకార బ్రహ్మమునెట్లు గాంచగలదు.

ఎచట బీజము లేదో, అచట అంకురములేదు. కావున కారణములేక కార్యములేదు. సృష్ట్యాదియందే నిష్కంటకమగు బ్రహ్మాండముయొక్క అనుభూతి శూన్యమే అగును. చిదాకాశమే, చిదాకాశమున స్థితికల్గియుండ నిక సృష్టి ఎచట, అవిద్య ఎచట, అజ్ఞానమెచట.

అంతయు శాంతమై,చిన్మయమైనట్టి బ్రహ్మమే అయివున్నది. ఇట్లు అహంభావమను పిచాచమును, నేనెపుడు పూర్ణముగ నెఱిగియుంటినో, అపుడది నాకు యున్నప్పటికి లేనిదేయగును. ఓ రామా| నేనహంభావమునకు చెంది యుండలేదు.

ఓ రామా| ఈ దృశ్యభావమంతటిని తొలగించి శిలామధ్యభాగమువలె, ఆకాశమువలె, నిర్మలాకృతి గల్గి స్థిరాత్మరూపమున స్థితిగల్గి యుండుము.

దృష్టిభేదముచే సృష్టిశోభ సదా సర్వత్రయున్నది. లేకయున్నది. ఈ ప్రకారముగ పాషాణాఖ్యాయిక నిచట వర్తింపబడినది.

రంధ్రములు లేని, ఘనశిల మధ్యభాగ మందు పరబ్రహ్మమందు అనేక సృష్టులు గలవని ఇందు తెలుపబడుచున్నది. అట్లే శూన్యాకాశమందు, అనేక సృష్టులు గలవని తెలుపబడుచున్నది. అలానే అంకుర, లతలు సమస్త ప్రాణులందు, వాయుజలాగ్నులందు కూడ అనేక సృష్టులుగలవని తెలుపబడుచున్నది.

ఈ దృశ్యము ఆదియందు ఉత్పన్నము కాలేదు, ఇపుడును ఉండి యుండలేదు. ఈ భాసించునదంతయు బ్రహ్మమే, బ్రహ్మమందు స్థితిగల్గియున్నవి. అలాగే ఈ గాఢమగుప్రతి పరమాణువునందు సృష్టి సమూహములు గలవు.

కాని నిజానికి ఈ పృధివి సృష్టులేవియు లేవు. అట్లే అగ్ని, జల, వాయువు, ఆకాశమందు పంచభూతములు బ్రహ్మాండములచే పూర్ణములైయున్నవి. కాన అవన్నియు చిదాకాశములే. స్వయముగ బ్రహ్మదేవునియందు, బ్రహ్మాండములందు, బ్రహ్మమే కలదు. సృష్టియే పరబ్రహ్మము, పరబ్రహ్మమే సృష్టి.

ఓ రామ| నీవు నేను పర్వతశిఖరములు, దేవతలు, అసురులు మొదలగు సమస్త దృశ్యమును కేవలము చిదాకాశమే.

సమాధి యొక్క విరామమున సూక్ష్మమైన ధ్వనిని వినుట, దానిమూలమును అన్వేషించుటలో అనంతకోటి జగత్తులు ప్రతీతియగుట ఇచట వర్ణించబడినది.

సమాధి నుండి బయల్వెడలిన పిదప ఒక సూక్ష్మమైన ధ్వని స్త్రీ కంఠమునుండి బయల్వెడలిన దాని వలె, ఆనంద జనకమైనదియు, రోధన పఠనము కానిది,భ్రమరశబ్ధముతో సమానమైనదైయుండును.

అట్టి శబ్ధము ఈ శూన్యాకాశములో ఎచటినుండి వచ్చుచున్నదని, అదియును స్త్రీ శబ్ధమువలె యున్నదని, ఇట్లు విచారించుచు తుదకు ఈ శరీరమును త్యజించి, చిదాకాశమై ఆకాశముతో ఏకమై, భూతాకాశ శబ్ధమును దాని అర్ధమును గ్రహించెదనని తలచి అటులనే చిదాకాశముగ మారి ఆకాశముతో యైక్యము కాగ, క్రమముగ ఆకాశమునుండి విడివిడి బుద్ధిరూపమును పొంది, పిమ్మట దానిని వదలి చిదాకాశమున జగత్తుకు తర్పణమైతిని.

ఆ జగత్తులోని భూతాకాశరూపమును పొందితిని. తదుపరి చిదాకాశ రూపుడనైతిని. అందు నే ననేక ముల్లోక సమూహములను, వందలకొలది జగంబులు, లక్షలకొలది బ్రహ్మాండములు, వీక్షించితిని.

ఆ బ్రహ్మాండములు పరస్పరము గాంచబడకయున్నవి. నిద్రించుచున్న మనుజుని స్వప్నమందు, ఆకారములు శూన్యములతో కూడియున్నవి.

అచ్చట లనేక బ్రహ్మాండములలు పుట్టుచు గిట్టుచున్నవి. అందు వివిధ జగములచే గావింపబడిన వివిధ మనోరాజ్యముల వంటివి,వివిధ ఆవరణములు గల్గిన బ్రహ్మాండములు గాంచితిని.

వివిధ భూతలములు, భూమి, వివిధ ప్రాణులు, దిక్కులు,కాలము, సిద్ధ, విద్యాధరులతో గూడియు, దేవతలు బ్రాహ్మణులు మనుష్యులు కీటకములతో కూడినవైయున్నవి.

అరటి పట్టువలె ప్రతి పరమాణులను, మరల దాని లోపల, ఇంకను దానిలోపల ఎన్నియో బ్రహ్మాండములు ఉత్పన్నమై, వర్తించుచున్నవి. పరస్పరము వేరువేరు స్థితులు, క్రియలుగల్గి, అన్నియు చిదాకాశరూపమైయున్నవి.

వాటి అనుభవము, భ్రమాత్మకమగుటచే, ఉన్నవి లేనివిగా నున్నవి. పరమాత్మ,పృధివి స్వర్గాది లోకములను నిర్మించెనని, ఇవలన్నియు చిదాకాశరూపమగు బ్రహ్మఏ అనియు,అవి స్వతసిద్ధమగు రూపముగలవగును.

పదునాల్గులోకములు, పదునాల్గు విధములుగ (దేవయోనులనుబట్టి) మనుష్యజాతి, పలువిధములుగను,ఇట్లు వివిధ రీతులును, భూతకోట్లతోగూడి అనేక జగంబులు మరల మరల యుత్పన్నమగు చున్నవి.

ఇతరములు కూడ యుత్పన్నమగుచున్నవి. స్వర్గ, నరక పాతాళములతో కూడినది; బంధు మిత్రాదులమయమగు ఈ జగత్తులన్నియు శూన్యరూపములేయై యున్నవి.

ఓ రామా| అట్లు నేను ఆ సమాధి స్థితిలో ఆనంతాకాశమందు కారణములేకయే జనించునవి, కారణములేకయే నశించునవి, భ్రాంతి మాత్రస్థితమునగు, అనేక జగత్తులను వీక్షించితిని.

సశేషం.....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 ░▒▓ 𝐘𝐨𝐠𝐚 𝐕𝐚𝐬𝐢𝐬𝐡𝐭𝐚 - 𝟐𝟑𝟑 ▓▒░ 🌹

✍ Narayan Swami Aiyer
📚 🌻 Prasad Bharadwaj

🌴 NIRVANA PRAKARANA - 63 🌴
🌻 9. THE STORY OF SIKHIDWAJA - 29 🌻

To which the lady replied: Observing you drooping under the many actions of Tapas (penances) in the forest, I came with great effort in quest of you to elevate you above Samsara. Hence there is no necessity for you to eulogise me thus, as I but did my duty.

Have you not, O my husband, freed yourself from all petty worldly actions, Sankalpas (thoughts) and Vikalpas (fancies)? Then the King said: „All doubts have now vanished out of my mind.

I am devoid of desires and the idea of heterogeneity. I have become as immaculate as Akasa. I shall never hereafter fall through becoming of the form of (or, thinking about) objects.

I have attained the incomparable Samadhi, the highest thing worthy of being attained. I am free from mental joy or dire pains. I shall never here after shine as this or that (object).

I am like the pure light of the resplendent sun s sphere, which does not come into contact with any medium such as a wall, etc., and is therefore subject to no increase or diminution. I am like the Akasa which permeates all objects, and is yet undefiled.

I am of the nature of Absolute Consciousness. I can now cognise my Reality to be no other than That. Therefore you are my wellfavoured Guru. I worship your lotus feet‟. At which Chudala asked him as to his future course of action.

To which the King said: I am free from all love and hatred. From this day forward, I shall daily perform my duties strictly according to your dictates, like a crystal tinged with the five colours.

Then Chudala said thus: If you are willing to act up to what I say, it behoves you then to now give up all your ignorance and resume the regal duties once relinquished by you.

Let us both wield the sceptre of our kingdom for some time as Jivanmuktas and then attain Videhamukti, after the body is thrown aside. To this the King acquiesced. Then Chudala rose up and, through dint of her concentrated San- kalpa, she acted as follows:

She then and there first anointed him by bathing him in jewelled vessels full of the waters of the seven oceans, and then, having installed him on an effulgent throne bedecked with rubies, etc., blessed him with a long life.

Then the King and his wife Chudala, who were both of one mind, mounted upon a decorated elephant and went back to their town with their four-fold army amidst great rejoicings.

As soon as they reached the outskirts of their town, the four-fold army in their town came in advance to meet them. Thus both the armies joined together and went gaily along.

There the King reigned with true love along with his wife for I0000 years, and then attained a disembodied emancipation.

Continues.....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹