శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 234 / Yoga Vasishta - 234

🌹. శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 234 / Yoga Vasishta - 234 🌹
✍️. రచన : సద్గురు పేర్నేటి గంగాధరరావు
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌴 4. నిర్వాణ ప్రకరణము (ఉత్తరార్థము) - 31 🌴

🌻. అహంకారము - 2 🌻

ఆ శబ్ధమొనర్చిన స్త్రీని వసిష్ఠుడు సమాధియందు దర్శించుట, ఆమెనుపేక్షించి అనేక విచిత్ర జగంబులను గాంచుట.

ఓ రామా| అట్లా స్త్రీయొక్క శబ్ధకారణమునన్వేషించుచు నలుదశల వెదకుచు, చాలాకాలము వెదకి చివరకు ఆ శబ్ధము వీణానాదమువలె వింటిని.

ఆ శబ్ధము కలుగు ప్రదేశమున నా యోగదృష్టి పడగనే, సువర్ణ ప్రకాశము వంటి కాంతిచే ప్రకాశించు ఒకస్త్రీని జూచితిని. ఆమె చంచలములైన వస్త్రములు, ఆభరణములు ధరించియున్నది.

అందమైన కురులతో రెండవ లక్ష్మివలె, అతి రమణీయములైన సువర్ణమువలె, గౌరవర్ణముగల, అవయవలముతో, నవయౌవనముతో వనదేవతవలె పూర్ణచంద్రునివంటి ముఖముతో, ఆ విలాసవతి, మందహాసముతో నాసమీపమునకు మృదుమధుర స్వరంతో, ఆర్యశబ్ధముతో పలకరించెను. రాగద్వేష, కామ, క్రోధాది ద్వేషములు లేనట్టి సంసారమును చరించువారికి ఆలంబనమైన నోమునేంద్రా, మీకివే నానమస్కారములు, యని పల్కగా నేను ఆస్త్రీని గాంచి, ఈమెతో నాకేమి ప్రయోజనమని తలచి ఆమెను పేక్షించి అచటనుండి వెడలితిని.

తదుపరి అనేక జగత్‌రూపములగు మాయను,అంలోకించి ఆశ్చర్యమొందితిని. ఆ మాయను కూడ ఉపేక్షించి ఆకసమున సంచరించుటకు ఉద్యుక్తుడనైతిని.

ఇంతలో ఆ ప్రపంచములన్నియు, స్వప్న సంకల్ప కథాజగత్తువలె శూన్యముగ గన్పట్టినవి.

ఈ జగబుంలు బ్రహ్మాండముల కల్పాంతములన్నియు, ఒకదాని వృత్తాంతము మరొకదానికి తెలియక యున్నవి. ఈ బ్రహ్మాండములందు, వేలకొలది రుద్రులు కోట్లకొలది బ్రహ్మదేవులను, లక్షలకొలది విష్ణువులను గాంచితిని.

ఈ జగత్తులందొకచోట సూర్యరహితమై రాత్రి పగలులేని చిద్వస్తునందు, సంకల్ప, వికల్పముల ఊహామాత్రముచేతను సమస్తముయొక్క క్షయోత్పత్తులు సంభవించుట నేను గాంచితిని. అట్లు చైతన్యమొకింత నామరూపాత్మకముగ నగుట ఏదికలదో, నదియే పదార్ధముల యుత్పత్తియగును.

ఎపుడా చైతన్యమే ఆకాశముకంటే శూన్య తమమైనట్టి రూపముచే చెప్పబడునో, అపుడు నామరూప రహితమగుటచే పదార్ధముల క్షయమగును.

ఆ సమాధియందు అంతిమ సాక్షాత్కార వృత్తిరూపకమగు ఆకాశమున, నావిర్భూతమైన చిదాకాశముతోటి ఏకత్వమొందినవాడనై సర్వవ్యాప్తినై, అనంతరూపుడనైనప్పుడు నిస్సంకల్ప పూర్వకముగ సమస్తమును బ్రహ్మాకాశరూపమే అనుభవమును పొందితిని.

ఆయా జగంబులందు నావంటివారు,వసిష్ఠుడను పేరుగలవారు, బ్రహ్మపుత్రులు అనేక మునీశ్వరులను గాంచితిని.

ఓ రామచంద్రా| రామావతార సహితములగు డెబ్బదిరెండు త్రేతాయుగములు,నూరు కృతయుగములు,నూరు ద్వాపరయుగములనుగూడ గాంచితిని. శిలవలె మౌనరూపమై నామరూపవర్జితమై, జ్యోతి స్వరూపమైనట్టి బ్రహ్మమే ఇట్లు జగద్రూపముగ నున్నదని చెప్పబడినది.

అనేక జగత్తులందు, కొన్నిచోట్ల చంద్రబింబములు ఉష్ణముగను, సూర్యబింబములు శీతలముగను అనుభూతమగుచుండెను. అచట కొందరు శుభకర్మలచే నాశము,అశుభకర్మలచే స్వర్గమునకు జనుచుండిరి. కొందరు విషభక్షణముచే జీవించుచుండిరి. కొందరు అమృతభక్షణముచే మరణించు చుండిరి.

సత్యాసత్యములు చిరకాల దృఢ అభ్యాసముచే హితము అహితము ఎట్లు నిర్ణయించబడుచున్నదో,అది కర్మ వశముచే భోగకాలమున శీఘ్రముగ ఆ రూపమునే పొందుచున్నది. కొన్నిచోట్ల ఇసుకనుండి తైలమును అట్లే శిలనుండి పుష్పములు లభించుచుండెను.

కొన్ని జగంబులందు అనేక విధములగు ప్రాణులు,మరికొన్ని ఒకే విధములగు జీవులతోడను గూడియుండెను. కొన్ని చోట్ల సంకేతములతో వ్యవహరించు మూగజీవులు, కొన్ని జీవులు నేత్రేంద్రియములు లేనివారు ఉండిరి.

కొన్నిచోట ఘ్రానేంద్రియములు లేక, పిచాచముల వలె వెలయుచుండిరి. ఇట్లు చిదాకాశమున అనేక జగంబులు భాసించుచున్నవి. ఓ రామచంద్రా, చిదాకాశమునగల దిక్కులందు,అనేక బ్రహ్మాండములందు అనేక విధముల జీవులు గలవు.

బ్రహ్మమునెరుగనిచో,జగత్తు నశించినను, నశించనిదే అగును. బ్రహ్మనెరిగిన భూత, భవిష్యత్‌, వర్తమానములందు జగత్తు లేనిదే అగును.

మహా కల్పాంతమున పృధివి, జలము, అగ్ని, వాయువు, ఆకాశములు తదితర పదార్ధములు నశింప, బ్రహ్మమొదలు స్ధావరముల వఱకు గల సమస్త ప్రాణులు ముక్తిపొంద, మిగిలినది బ్రహ్మమే అయిన పరమాత్మ తన హృదయమును జగత్తుగ ఎరుగుచున్నారు. వినోదమాత్రము కొఱకే,మేము దానిననుభవించెదము.

ఆకాశమందును, పరమాణువుయొక్క సహస్రాంశమందును గూడ, ఏ శుద్ధ చిన్మాత్ర సత్తుగలదో అదియే ఈ పరబ్రహ్మము. చిదాకాశము యొక్క అవయవమే ఈ సృష్టి. ఈ సృష్టియొక్క అవయవములే, నాశోత్పత్తులు.

ఈ పరమాత్మ చైతన్యము భేదింపబడదు. దహింపబడదు, తడుపబడదు, ఎండింపబడదు. దీనిహృదయమే జగత్తు. మహాప్రళయాదులు ఆ బ్రహ్మముయొక్క అవయవములే యైయున్నవి.

మనస్సుచే కల్పింపబడిన యక్ష,గంధర్వ నగరాదులు, మనోరూపమునే పొందుచున్నట్లు, చైతన్య సంకల్పమైన ఈ జగదృశ్యము నిరాకారమై నిర్మలమైనట్టి చిన్మాత్రరూపమునే పొందుచున్నది.

వృక్షముయొక్క యునికికి,వృక్షచైతన్యమే మూలమైనట్లు పదార్ధ ఘనమగు,ఈ జగత్తు యొక్క యునికికి, చైతన్యమమే మూలమైయున్నది.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 YOGA-VASISHTA - 234 🌹
✍ Narayan Swami Aiyer
📚 🌻 Prasad Bharadwaj

🌴 NIRVANA PRAKARANA - 64 🌴

🌻 10. THE STORY OF KACHA - 1🌻

Summary: Again is illustrated that Chitta- Tyaga alone constitutes the renunciation of all.

In the previous story I have related to you the story of Sikhidhwaja, the most enlightened of persons.

If you art as ripe as he, you will never be affected by dire pains. Following the same path is the learned Kacha, the son of Brihaspati, the Deva-guru 137.

You should be acquainted with his story also. Rama asked: Please throw light upon the path through which Kacha came into direct cognition of the Supreme.

Note : 137 Brihaspati, Jupiter is the Guru or priest of Devas.

Vasistha replied: Muni Kacha, the son of Brihaspati, who had known the substratum of all things through a know ledge of the higher seat, approached the Deva-guru, his father for enlightenment upon the best means of divorcing the dire elephant of Prana from the care of mundane existence.

Deva-guru said thus „This large expanse of the ocean of births, wherein do live the countless hosts of crocodiles, fishes, etc., can be bridged over only by the incomparable power of all-renunciation, involving great troubles and responsibilities.‟

At these words of his father, Kacha abdicated all things and retiring into the forest, lived there for eight years, at the end of which period, he was visited by his father.

Having greeted his father with due respects, he asked him the reason why in spite of the renunciation of all for about eight years, his mental pains had not subsided- To which his father replied merely that he should give up everything and departed.

After the departure of his father, he denied himself of even the barks of trees, cloths, etc., he had on. Thus was he stark naked, like a clear sky in the autumnal season, when the sun, moon, stars, etc., are clearly visible in the skies.

Again did Kacha visit his father and having prostrated himself lovingly before him, laid before him in plaintive tones the fact of his inability to get quiescence of mind, albeit the complete renunciation of all things.

Thus did he consult his father who gave him the following advice „It is the opinion of the great that the mind is the all-in-all and that its mastery leads to the renunciation of all. Through such a mental abnegation it is, that you will be able to free yourself from ail pains.‟ So saying, Brihaspati (Jupiter) vanished.

Thereupon the resplendent Muni Kacha soliloquised to himself thus „I have been inquiring as to what mind is and have not been able to come to any conclusion.

If the body with its parts is different from the mind, then all our efforts to separate them both are useless; for how can the separation take place between the mind and the body, while they are themselves different from one another?‟

All his doubts about mind not being resolved, he again applied to his father to aid him in the solution of his doubts.

Continues......
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹