శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 74 / YOGA-VASISHTA - 74
🌹. శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 74 / YOGA-VASISHTA - 74 🌹
✍️. రచన : సద్గురు పేర్నేటి గంగాధరరావు
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. 2. స్థితి ప్రకరణము 🌴
🌻. శుక్రాచార్యుడు భృగు, యముల వృత్తాంతము - 1 🌻
శ్రీరాముడు వసిష్టు నుద్దేసించి, మనస్సు ఈ ప్రపంచ మందు ఎట్లు గలదో తెలుపుమని యడిగెను. అంతట వసిష్టుడు; ఐందవులు స్ధూల శరీరులైనప్పటికి, సమాధి స్ధితులై యుండి, వారి మనంబున పెక్కు జగంబులు కనిపించునట్లు, ఈ మనస్సు నుండియె జగత్తు స్ధితి, గల్గియున్నది.
అటులనే యింద్రజాలముచే వ్యాకుల మొనర్చ బడిన చిత్తము గల లవణునకు, చండాలత్వము ఎట్లు సంభవించెనో అట్లే, ఈ మనంబున, జగత్తు ప్రతిష్టితమై యున్నది. అలానే భృగు మహర్షి పుత్రుడైన శుక్రాచార్యుడు, చిరకాలము స్వర్గ సుఖ మనుభవించ వలెనను ఇచ్చయు, అప్సరసను పొంద వలయునను తలంపును. గలుగుటయు, అపుడు స్వర్గమునకు జని, జన్మాంతరము స్వర్గమున, స్వర్గ సుఖమున, అప్సరసలతో భోగము ననుభవించుటయు సంభవించిన రీతి, ఈ జగత్తున సంభవించుచున్నది.
అపుడు శ్రీరాముడు, శుక్రాచార్యుని స్వర్గ సుఖము, అప్సరసను ఎట్లు పొందగల్గెనో తెలుపుమని చెప్పెను. అంతట వసిష్టుడు, భృగు యముల సంవాద మను వృత్తాంతము నిట్లు చెప్పెను.
మందర పర్వత శిఖరముపై, పూర్వకాలమున భృగు మహర్షి ఘోరతపం బొనరించెను. అతని కుమారుడు శుక్రాచార్యుడు, వాని నుపాసించుచుండెను. శుక్రాచార్యుడు, విద్య, అవిద్యల యొక్క, అనగా జ్ఞాన అజ్ఞానముల మధ్య స్ధితుడై యుండెను. అపుడు భృగు మహర్షి, నిర్వికల్ప సమాధి యందు స్ధితుడై యుండగా, శుక్రాచార్యుడు ఏకాంత ప్రదేశమున, ప్రశాంతముగ స్ధితుడై వుండగా ఆకాశమున, ఒక అప్సరస, శుక్రచార్యుని గాంచెను.
అప్సరస అందమైన కేశములతో, సుగంధ యుక్తమగు శరీముతో వున్నది. శుక్రాచార్యుడు ఆమెను గమనించగా పరస్పరము మొహ పరవశులైరి. అంతట శుక్రాచార్యుడు, ఆ అప్సరస ధ్యాసలో, నిమగ్నుడై అమెనే మనంబున ధ్యానించుచు మనో రాజ్యమున కల్పన మొనర్చ నారంభించెను. ఆకాశ మార్గమున యీలలన స్వర్గమునకు వెళ్ళుచున్నది.
నేను తనతో స్వర్గమునకు చేరితిని. అచట దేవతలను గాంచి తిని. దేవతా స్త్రీలు, ఆకాశ గంగ, తదుపరి యమ, చంద్ర, సూర్య, అగ్ని, జల, వాయువులు, ఐరావతము, కల్పవృక్షము, నందనవనము, నారద, తుంబురులు మొదలగు దేవతలు అందరిని శుక్రాచార్యుడు చూడగల్గెను. ఇట్లు చింతించుచు శుక్రుడు మనంబున ఇంద్రునికి ప్రణమిల్లెను.
అంతట ఇంద్రుడు, శుక్రాచార్యుని ఆదరముగ పూజించి తన చెంత కూర్చుండ బెట్టుకొనెను. తదుపరి ఇంద్రుడు శుక్రాచార్యుని స్వర్గమందు చిరకాల ముండమని కోరెను. అంతట శుక్రాచార్యుడు అచట నివసించసాగెను. అచట శుక్రాచార్యుని ఇంద్రుని పుత్రునివలె ఆదరించిచుండిరి. శుక్రాచార్యుడు అచట అందరిచే ఆదరింపబడుచు స్వర్గ సుఖములను అనుభవించుచు, తన పూర్వ భావమును మరచెను.
కొంత సమయము తరువాత శుక్రాచార్యుడు స్వర్గమున విహరింపదలచి, అచట నుండి లేచెను. శుక్రుడు స్వర్గ మందలి అప్సరసలను, వీక్షించుటకై తిరుగుచుండెను.అంతట శుక్రాచార్యులు, దేవతా స్త్రీల మధ్య తాను పూర్వము జూచిన అప్సరసను గాంచెను. ఆ అప్సరసయు, శక్రాచార్యుని గాంచి, పరవశురాలయ్యెను.
శుక్రాచార్యులు అప్సరసయు పరస్పరము, ప్రేమాధిక్యముచే, మన్మధా వేగమును పొందిన వారై, అప్సరస శుక్రాచార్యుని వద్దకుచేరి. శుక్రాచార్యుని రెండు చేతులను పట్టుకొని, ప్రేమ పూరిత వాక్కులతో, నాథా యీ మన్మథుడు నన్ను తన పూబాణముతో సంధించి, బాధించుచున్నాడు. తమరే నన్ను రక్షించవలెను అని పల్కెను.
ప్రధమానురక్తులగు స్త్రీ పురుషులు ఆనంద ప్రదమగు ప్రేమచే, ఏసుఖము లభించునో, అయ్యధి త్రైలోకాధిపత్యముచే గూడ లభించదు. అలా వారిరువురు పరస్పర ఆలింగనముతో మైమరచిరి. తదనంతరము, సరోవర మందలి భ్రమరముల వలె సుఖభోగము లనుభవించిరి.
ఇట్లు ఓరామా! చిత్త విలాసమున, చిరకాల కల్పిత ప్రేమ భావ వశంబున సమాగమము వలన శుక్రాచార్యుడు, ప్రసన్న చిత్తు డాయెను. అంతట శుక్రాచార్యులు, ఆ అప్సరసతో, మందాకినీ తట ప్రదేశంబున విహరించసాగెను. అలానే మేరు పర్వత మందు, సరస్సు లందు, సంచరించుచు అనేక రాత్రులు గడిపిరి.
అట్లు ఆరువది సంవత్సరములు శుక్రాచార్యుడు అప్సరసతో గడిపెను. తదుపరి శ్వేత ద్వీప వాసము, గంధర్వ నగర ఉద్యాన వనములందు గడుపుచు, తన పుణ్యక్షయము కాగా, దివ్య శరీరము నశింప, శుక్రాచార్యుడు, అప్సరసతో కూడ, భూమండలముపై బడెను. శుక్రాచార్యులు చింతాక్రాంతులై, తమ సూక్ష్మశరీరములను వదలి, వారి లింగ శరీరములు రెండును, ఆకాశమున చంద్రకిరణము లందు, అచట నుండి, వాయు, జల రూపమున ధాన్యము నందు ప్రవేశించెను.
అనంతరము దశార్ణవమను దేశ మందొక బ్రాహ్మణుడా పక్వమగు ధాన్యమును భుజించెను. అంతట శుక్రాచార్యుడు వీర్యరూపము పొంది, వానికి పుత్రుడై జన్మించెను. అంతట మునుల సంసర్గమున, యుగ్ర తపమొనర్చి, పిదప మృగ రూపము నొంది, అప్సరస వలన మనుజాకారము గల పుత్రునిగ జన్మించెను. ఈ పుత్రుని యంద పరిమితమైన మమకారముచే పెంచబడగ, లౌకిక వ్యవహరము లందు మునిగి, వేదవిహితమగు తపోధ్యానములను త్వజించెను.
ధర్మమార్గము నుండి పతితుడై చింతించుచు, ఆయువు క్షీణించి మృత్యువాత బడెను. తరువాత వాని లింగ శరీరము భోగచింతతో కూడియుండి, మద్ర దేశాధశునికి పుత్రుడై జన్మించి రాజయ్యెను క్రమముగా, అతడు వృద్ధుడై వాన ప్రస్తాశ్రమమున, తప స్సంస్కారము గల వాడై, తన రాజ్యమును త్వజించి, తాపసి ఆయెను.
ఇట్లు అనేక జన్మ పరంపరలు పొందుచు పిదప ఒక నదీతటమున, స్ధిరాసీనుడై తపమాచరించుచు సుఖముగ నుండెను.
సశేషం..
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 YOGA-VASISHTA - 74 🌹
✍️ Narayan Swami Aiyer
📚 🌻 Prasad Bharadwaj
🌴 UTPATTI PRAKARANA - 44 🌴
🌻 9. THE CONCLUSION OF UTPATHTHI PRAKARANA - 5 🌻
Why should you pine like the ignorant, being bewildered in the illusions of son and others who are not your Self? What is this body which is dull and inert? Who is that „you‟ which, on account of this body, is drowned amidst pleasures and pains and is ever chafing therein without the least avail? Truly a wondrous riddle is it?
You have not cognized these diversified things in their true state of unity. While the self-shining Brahman, which is non-dual and true, is pervading everywhere, this painful and illusory Maya, though uncreate, yet manifests itself. Like a crystal which, though tinged by the five colours, is yet unaffected by them, you should perform all actions by associating with them and yet be untainted by the desires therein. So said at great length Rishi Vasistha.
Valmiki said „Oh Baradwaja, hearken to what passed between Sri Rama replete with good qualities and with his heart like a full-blown lotus and Rishi Vasistha.‟
Rama remarked thus „Really passing all belief. How is it possible for the universe to be affected with manifold pains through this illusory Maya, like a series of hills bound and crushed by the filament of a lotus? I can rather believe a straw to assume the density of adamant than this universe to become concreted into its present shape, through the power of Maya which is unreal. Still another doubt has flashed across my brain. Whence the pains of King Lavana previously mentioned by you.‟
Lavana’s mental Yajna: Vasistha answered his queries thus As Lavana performed actions through a stainless mind, his body did not share in their fruits. This King was one day spending- his time solitarily in his pleasure garden and then began to fall into the following profound reverie. He thought of performing mentally the Raja-Suya 49 Yajna which his ancestor, Harischandra had done with his physical body.
Through his Sankalpa, he willed the existence of ploughs and other utensils and things necessary for Yajna and entering the place of Yajna according to Vedic recitals and observances, appointed and worshipped Munis for the same. Then rearing up a large fire and having invoked the Devas through the chanting of Vedic Mantras, he conducted the worship of Devas, Tapaswins and Brahmins for one year by feeding them and justly distributing to them all his wealth.
Thus did he conclude his Yajna and awake, from his intense reverie, to find the night approaching. Therefore you should gather from this episode that it is the mind alone which brings on pleasures or pains to itself and enjoys them through its excessive inclination towards any particular object.
Note 49 : This is a sacrifice done by Emperors as a mark of their undisputed sovereignty over the whole world.
I will here supplement to you some information about Sambarika, the Siddha. When he appeared before the King Lavana seated in a conclave of his courtiers, he deluded the King with his Indrajala and then disappeared. I was one among the group and witnessed all these things. Being questioned as to the mysterious disappearance of this Siddha by the powerful King and courtiers as well as others, I dived into my heart to probe into the three periods of time and gave the following explanation.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Comments
Post a Comment