శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 67 / YOGA-VASISHTA - 67

🌹. శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 67  / YOGA-VASISHTA - 67 🌹

✍️ . రచన : సద్గురు పేర్నేటి గంగాధరరావు

📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌴. ఉత్పత్తి ప్రకరణము  🌴

🌻. అజ్ఞానము, అవిద్య. - 2 🌻

యదార్ధముగ లేనిదియగు ఈ అవిద్య, సంకల్ప మాత్రముననే, యుత్పన్నమగు చున్నది. సంకల్పముచే ఉత్పన్నమై, సంకల్పముచేతనే నశించుచూ, ఈ అవిద్య దేనిచే యుత్పన్న మగునో దాని చేతనే నశించును. విషయ భోగాభిలాషచే రూపము గ్రహించిన యీ అవిద్య, ధృడ నిధిధ్యాస రూపమగు, పురుష ప్రయత్నముచే నశించుచున్నది. సంకల్పమే బంధము, అసంకల్పమే ముక్తి. చిదాకాశమున లేనిదేయగు నీ అవిద్య, వినోదమునకై బాలుడు, కల్పన చేయునట్లు, అజ్ఞానులు దు:ఖము కొరకే, దృడముగ కల్పన చేయుదురు. 

నేను దుఖి:తుడను, దుర్భలుడను, బద్దుడను అని భావించుచు జీవుడు బంధముల తగుల్కొనుచున్నాడు. అవన్ని నేనుకాననుకున్నచో బంధ విముక్తుడను కొనుచున్నాడు. ఆకాశమును నీలత్వముగ భావించుట అజ్ఞానము. కేవలము శూన్యము. నేనజ్ఞుడను అను సంకల్పముచే క్షణములో, అవిద్య యుద్భవించును. ఈ సంకల్పమును ఛేదించిన , అది నశించును. 

రాజాజ్ఞను మంత్రులు పాలించునట్లు, మనస్సు చింతించిన దానిని ఇంద్రియ వృత్తులన్నియు వెంటనే సిద్ధింపజేయును. ఏ జగత్తు సృష్టికి పూర్వము లేదో, అది ఇపుడును లేనిదియే అగును. ఈ జగత్‌ రూపమున భాసించున దంతయు బ్రహ్మమే శాస్త్ర విహితమైన యుత్తమ బుద్దిచే, పురుష ప్రయత్నము నాశ్రయించి, విషయ భోగభావమును, చిత్తము నుండి సమూలముగ నాశనముచేయుము. ఆశాపాశములు, వార్ధక్యాది వికారములు, అజ్ఞానమగు మోహమే, వాసనా విజృంభణమగును. 

నా యిల్లు, భార్యపిల్లలు, నాదేహము, ధనము మొదలగునవి ఇంద్రజాలము వంటివే. ఈ అవిద్య అజ్ఞానికేగాని జ్ఞానికి కాదు. వికారరహితమగు, పారమార్ధ దృష్టియె, జ్ఞానికెల్లెడల నిర్మితమై యున్నది. కొలిమి తిత్తి నశించిన, అందలి వాయువు నశించదు. అట్లే దేహము నశించినను, ఆత్మ నశించదు. 

అవిద్యవలననే నరక స్వర్గాదులు, సుఖదు:ఖములు, స్వప్నమున అనుభూతమగుచున్నవి. చిత్తమును సంస్కార వాసనలతో నింపకున్న, జాగ్రత్‌ స్వప్న విషయములు, ఆత్మ నేమిచేయగలవు? కాన ఈ ప్రపంచమున, బంధహేతువు రాగ మయము, అవిద్యామయమునగు వాసనను వదలి, రాగ రహితుడవై యుండుము. బ్రహ్మజ్ఞునుల, తత్వవేత్తల సంసర్గముతో, బ్రహ్మ భావము ధృడ పర్చుకొనుము అని వసిష్టుడు పల్కెను. 

అంత శ్రీరాముడు, ఈ అవిద్యవలన ముల్లోకములందు, కేవల తృణప్రాయమైనను వజ్రప్రాయమై కన్పడుచున్నది. అట్టి యీ అ విద్య యుత్తమ భాగ్య శీలుడగు లవణున కేల తటస్ధించిదనని వసిష్టుని ప్రశ్నించెను. ఆ ఇంద్రజాలికుని గూర్చి తెల్పుమని కోరెను. అంతట వసిష్టుడు చిత్త భ్రమచే లవణుడెట్లు చండాలత్వ మందెనో, ఆ వృత్తాంతమును చెప్పెద వినమనెను.

సశేషం..

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 YOGA-VASISHTA - 67 🌹

✍️ Narayan Swami Aiyer

📚 🌻 Prasad Bharadwaj

🌴 UTPATTI PRAKARANA - 37  🌴

🌻 8.  THE STORY  OF A SIDDHA - 2 🌻

Then  the  king  gradually  recovered  consciousness and  the  obedient  ministers  asked  him  as  to  how  it was  his  pure  mind  had  lost  its  equilibrium.  After shaking  off  his  stupor  fully,  the  king  replied  thus When  the  Siddha  revolved  the  circle  of  peacock  s feathers  and  uttered  some  words;  I  got  giddy  and noticed  a  horse which  I  ascended  with  full  memory and  journeyed  on  speedily  a  long  distance  on account  of  chase.  

Like  Ajnanis  who  wallow  amidst their  painful  wealth  through  a  non-discriminative mind,  I  entered,  on  horseback,  a  desolate  waste with  a  seething  heat  that  scorched  all  things  and even  the  senses.  There  I  and  my  charger  became quite  jaded  through  our  peregrinations  in  the forest  with  despondent  heart  and  ceaseless  pains, till  the  sun  set  in  the  west.  

Like  a  Jnani  who  frees himself  from  the  load  of  Samsara  and  proceeds onward  in  his  path,  I  after  crossing  the  waste reached  a  delicious  forest  teeming  with  many kinds  of  trees  such  as  Jambu,  Kadamba  and  lime and  reverberating  with  the  songs  of  feathered songsters.  Whilst  I  was  thus  riding  on  the  horse,  a creeper  high  up  in  a  tree  twined  round  my  neck and  immediately  the  speedy  horse  bolted  out  of my  sight,  like  sins  from  a  bather  in  the  Ganges, leaving  me  rocking  to  and  fro  aloft  in  the  air  with the  creeper  encircling  my  neck. 

 Thus  dangling down,  my  body  became  stiffened  with  the  cool winds  blowing  on  it  and  my  mind  became paralysed.  Without  bath,  worship,  meditation  or food  during  the  day,  I  saw  night  approach with  her grim  attendants  of  darkness,  pains  and  extreme shivering  which  set  my teeth  against  one  another.‟

„At  dawn  of  day  the  glorious  orb  arose,  dispelling that  darkness  like  Jnanis  driving  away  their  mental gloom.  Then  I  cast  my  eyes  around  and  cut asunder  the  creeper  that  twined  round  my  throat and  then  having  descended  from  there,  looked about  for  some  living  person  but  in  vain.  After  an hour  and  a  half  had  elasped,  an  outcaste  girl  quite an  alien  to  me  arrived  on  the  scene,  like  darkness facing  the  moon.  

This  girl,  who  had  a  dark  skin and  sable  vesture,  approached  me  with  some delectable  food  in  her  hand.  Unable  to  control  my hunger,  I  entreated  of  her  thus,  „Oh  Swan-like  one, please  bestow  on  me  that  which  you  have  in  your hand‟.  But  I  paid  the  penalty  of  all  those  poverty stricken  persons  who  go  and  beg  of  another  in haste  through  their  extreme  hunger;  for  this  girl did  not  vouchsafe  to  give  it  to  me,  as  if  I  had  not earned  the  right  to  get  it  through  my  Tapas,  and took  to  her  heels.  Then  ensued  a  chase  in  which  I hunted  her  throughout  the  forest  and  after  getting at  her,  piteously  complained  to  her  of  my  extreme hunger.  

To  which  the  dark  skinned  one  replied thus  „I  am  an  outcaste  and  it  is  not  meet  that  you should  taste  the  food  I  have.  But  if  you  deign  to  do so,  you  should  first  promise  to  wed  me  in  my  own place  before  my  parents  and  live  with  me  there.  If so,  I  will  give  you  this  very  instant  what  I  have  in my  hand.  To  which  I  nodded  assent  reluctantly; and  instantly  she  handed  to  me  with  great  avidity what  she  had.  After  having  partaken  of  a  half  of this  nectar  and  tasted  the  juice  of  Jambu  fruits  to quench my thirst,  my  sharp  appetite  was  appeased.

Continues..

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹