🌹. శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 22 / YOGA-VASISHTA - 22 🌹
✍️. రచన : సద్గురు పేర్నేటి గంగాధరరావు
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴 ఉత్పత్తి ప్రకరణము 🌴
🌻 లలోపాఖ్యానము 🌻
ఈ సందర్భమున వసిష్ఠుడు శ్రీరామునకు లీలోపాఖ్యానమును ఈ విధముగా తెలియజేసెను.
పద్ముడను మహారాజొకడు ఈ భూమండలమును ఒకప్పుడు పరిపాలించెను. అతడు సకల గుణశోభితుడు, సర్వకళా సంశోభితుడునై, అతని భార్య లీలావతి భర్తకు తగిన ఇల్లాలు. మృధుబాషిణి పవిత్రతగల్గి, వసంతలక్ష్మివలె నొప్పుచు, భర్తకు ఛాయవలె సంచరించెడిది. ఇరువురు అపరిమిత ప్రేమతో, సర్వ ప్రదేశము లందును సంచరించుచు, రమణీయ క్రీడలతోను, పరిహాస వాక్యములతోను, శృంగార క్రీడలతోను సంచరించుచు పరమ సుఖమున తేలియాడుచుండ ఆ రాజపత్ని లీలావతి ఇట్లు తలపోసెను.
తాను తన ప్రియుడు శతయుగములు, జరామరణములు లేకుండ, యవ్వనమున నుండ గల్గుటకు యుపాయమేమిటని భావించెను. తదుపరి అందులకై లీలావతి; యమ, నియ మాధ్యనుష్టానముల నవలంభించి, తపో, జపముల నాచరించి, తన భర్త తాను, జరామరణములు లేకుండా వుండునట్లు, యత్నింతునని భావించి అందుకు, జ్ఞానవృద్ధులను, తపోధనులను విద్యాధికులను పూజించి, అమరత్వమును పొందు మార్గమును తెలుపుమని కోరెను. అందుకు వారు జపతప నియమాదుల నాచరించిన, ఇతరములన్నియు లభించును గాని, అమరత్వము లభించదనిరి.
అపుడు లీలావతి చింతించి, ఇట్లు తలచెను? తాను వెయ్యేండ్లుగడచిన పిదపనైనను, తన కంటే తన భర్త ముందుగ మరణించిన, అతని ప్రాణములు గృహము నుండి వెలువడ కుండునట్లు చూచిన, యావజ్జీవము తాను సుఖముగ నుండ వచ్చునని భావించెను.
తదుపరి ఆమె, తన భర్తకు తెలియకుండా శాస్త్రానుసారము, కఠోర నియమములాచరించి, తన భర్త అమరత్వమునకై సాధన మొదలుపెట్టెను.
ఆమె ఉపవాసముల ద్వారా, దేవ, బ్రాహ్మణుల పూజల ద్వారా, స్నాన,దాన, తపోధ్యానాది, క్లేశకర కార్యములకై తన శరీరమును, వినియోగించుచు శాస్త్రానుసారము యథా సమయమున, భర్తను సేవించుచు, అతనికి సంతోషమును గూర్చుచుండెను. ఇట్లు కఠోర తపమును ఆచరించుచు, త్రిరాత్రి శతవ్రతమును ఆచరించెను. ఆ తపః ప్రభావమున వాగ్దేేవి సరస్వతి ప్రసన్నమై తన కిష్టమైన వరమును కోరుకొమ్మనెను. అపుడు లీలావతి జయ వాచకములు పలికి రెండు వరములు కోరుకోనెను.
1) తన భర్త ప్రాణములు వదలినను, ఆ జీవాత్మ తన అంతఃపురము నుండి వెలువడ కుండునట్లు
2) తాను తలచు కున్నపుడెల్ల తనకు దర్శనమీయ వలెనని చెప్పెను. అందుకు వాణి సమ్మతించి వరముల నొసగెను. అంత లీలావతి సంతసంబున భర్తతో కొంతకాలము గడిపిన తదుపరి, తన భర్త పద్ముడు ప్రాణము వదలెను. భర్త మృతుడగుట గని లీలావతి, దుఃఖముతో మృత్యుపాయ మయ్యెను. విరహ పీడితమై తాను కూడ మరణించ నెంచుచుండెను.
అపుడు ఆకాశవాణి ప్రసన్నమై ఇట్లు పలికెను. ''నీ భర్త శవము కూడ పాడవదు. ఇతడు మరల జీవించి, నీ అంతఃపురమును విడిచి ఎచ్చటకును వెళ్ళడు'' అది విని లీలాదేవి, ఇతర బంధువులు పూలతో అతని శరీరమును కప్పి దాచివుంచిరి.
తదుపరి లీలావతి ఆదినమున అర్ధరాత్రి, ధ్యాన పరాయణయై, దుఃఖముతో సరస్వతీ దేవిని ప్రార్థించెను. అంత సరస్వతి ప్రత్యక్షమై నీవేల దుఃఖించు చుంటివి, ఈ సంసారము భ్రమయనియు, మృగతృష్ణవలె మిధ్యయని తెలియదా! అని పల్కెను. అపుడు లీలావతి, తన్ను కూడ తన భర్త వద్దకు చేర్చుమని, అతడెచట వున్నాడో తెల్పమని కోరెను.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 YOGA-VASISHTA - 22 🌹
✍️ Narayan Swami Aiyer
📚 🌻 Prasad Bharadwaj
🌴 VAIRAGGYA-PRAKARANA 🌴
🌻 THE STORY OF SUKA 🌻
When the king of kings named Janaka thus initiated Suka into the Atmic mysteries 14 (through his direct presence), the stainless Rishi attained quiescence in his Atman or Higher Self, being freed from the pangs of birth and the agonies of death; then all his enquiring spirit, perplexities of mind and doubts vanished through (direct) selfcognition. Then having reached the highest pinnacle of Mahameru, he went into the nonfluctuating Nirvikalpa Samadhi and after a period of 15, thousand solar years merged into the Jnanakasa like a light which, when divested of its wick and ghee, returns back to its fount of Akasic Agni (fire). Like water-drops becoming one with the ocean of waves, he, being cleansed of the stains of contemplation (or thinking), merged into the secondless Brahman, the vibration that started in himself (as the „I‟) having melted away. Thus did he attain quiescence (of mind) free from the delusion of Maya.
This is exactly the path you should follow, oh, Rama. The right characteristic of a mind that has known all that should be known is the nonidentification of itself with the ever pleasurable worldly enjoyments. With the proclivities of the mind towards material objects, bondage in objects becomes strengthened; otherwise, the bondage becomes slackened and in course of time perishes. Oh Rama, the extinction of Vasanas alone, is Moksha (salvation); but the concretion of the mind in material objects through Vasanas is bondage. Those persons are Jivanmuktas who have quite disabled the Vasanas and are indifferent to the many worldly enjoyments without the aids of Tapas (religious austerities), Vratas (religious observances) and others. That one Principle which Rama s mind has cognized through the utterances of the Great Ones is the one Reality and none else. Now the only person who is able to relieve this Great Soul of Rama from all his doubts and render his mind quiescent is the omniscient Vasistha who knows clearly the three periods of time, is the Guru of men in this world and is a witness to all things having name, form, etc. ‟So said Viswamitra in the king‟s assembly.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Comments
Post a Comment