🌹. శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 27 / YOGA VASISHTA - 27 🌹
🌹. శ్రీ యోగ వాసిష్ఠ సారము - 27 / YOGA VASISHTA - 27 🌹
✍️. రచన : పేర్నేటి గంగాధరరావు
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
27 వ భాగము
🌴. ఉత్పత్తి ప్రకరణము 🌴
🌻. యుద్ధము - 1 🌻
ఒకానొక చోట యుద్ధ బేరీలు మ్రోగుచుండెను. ఇరువర్గముల వారు, వారి వారి ఆయుధములతో, గుర్రములు, ఏనుగులు, రధములు, కాల్బలములతో ఇరువైపుల, బారులతీరి, యుద్ధోన్ముఖులగుచుండిరి. అయ్యది పద్ముని రాజ్యము. సరస్వతి లీలావతులు, ఆకాశమున, సూక్ష్మరూపమున నుండి యుద్ధమును తిలకించుచుండిరి. ఇరువైపుల నుండి లక్షల సంఖ్యలో వీరులు తలపడుచుండిరి. మెరుపులవలె కత్తుల నుండి నిప్పురవ్వలు వెలువడసాగెను. ధనుష్టాంకారములు, హుంకారధ్వనులు వినబడుచుండెను. శూరుల శిరములు తెగిపడుచుండెను. రక్తప్రవాహములు ఏరులై పారుచుండెను. అంగములు తెగిన భటులు, మృత్యు భయముతో రోదించుచుండిరి. యుద్ధరంగమున ధూళి పైకెగసి పడుచుండెను. ధూళి, మేఘముల వలె ఏర్పడుచున్నది. అప్పుడొక వీరుడు అరుదెంచి సముద్రునివలె సేనలను చిందరవందర చేయుచు, సైనికులను, గుర్రములను, ఏనుగులను వధించుచుండెను. మృతి చెందిన వీర సైనికులకు స్వర్గమున అప్సరసలు స్వాగతము పల్కుచుండిరి. ఆ సంగ్రామము క్రమముగా ఉన్మత్తము, భీషణము నవసాగెను. బీరులగు వారు ఓడిపోయి, నలుదిక్కుల పరుగెడుచుండిరి. యక్ష, రాక్షస పిశాచాదులు, రుధిరసముద్రమున గ్రీడించసాగిరి. ఆ రణరంగమున చక్రధరులు, ధనుర్ధరులు, ఖడ్గధారులు, ముసలద్గరులు, ముద్గరులు, శూలపాణులు, పరశుధారులు, త్రిశూలధారులు, ప్రళయసాగరము వలెఢీకొనిరి.
లీలానాధుడగు పద్మునికి సాయము చేయుటకు, అష్టదిక్కుల నుండి రాజులు, సైన్యములను పంపుచుండిరి. కోసల, కాశి, ఉత్కళ, కర్కర, మద్రదేశస్తులు, వింధ్య, చేది, వత్స, అంగ, వంగ, కళింగ, కర్ణాంధ్ర, కిష్కింద దేశముల నుండి; సురాష్ట్ర, సింధు, సౌవీర, ద్రవిడ దేశముల నుండి సైన్యములు వచ్చుచుండెను. ఇట్లు యుద్ధ మత్యంత భయంకరముగ జరుగుచుండెను. ఇరుపక్షముల వారు అలసిపోయిరి. ఏనుగులు, గుర్రములు డస్సిపోయెను. అపుడు ఇరుపక్షములవారు, మంత్రులు సేనాపతులతో యోచించి యుద్ధము నాపుజేయ దూతలను పంపసాగిరి. అచ్చటచ్చట శవ సమూహములు పడియుండెను. రక్త నదులు ప్రవహింపజొచ్చెను. ఇట్లు యుద్ధ ప్రదేశము మృత్యుదేవత విహరించు వనము వలె కన్పడసాగెను.
అపుడు లీలావతి, సరస్వతిదేవియు నాకాశమును పరిత్యజించి రాజగృహమున సూక్ష్మశరరముతో ప్రవేశించిరి. అపుడు వసిష్టుడు రామునకిట్లు చెప్పెను. స్ధూల శరీర భ్రాంతి గల్గినవారు, అణు ప్రమాణ రంధ్రమున ప్రవేశింపజాలరు. సూక్ష్మశరీరములో అతివాహిక దేహ నిశ్చయము గలవారు, సూక్ష్మశరీరులై అచట ప్రవేశించిరి.
వీరు ఇచ్చవచ్చినట్లు ఆకాశమున, కొండగుహలందు, పరమాణురూపముగ మారగలరు. స్ధూలశరీరులు తానుపురుషుడు, నాతండ్రి,నామిత్రులు, నాతల్లి, ధనము, పాపపుణ్యములు మొదలైన జగత్భ్రమలు స్పురించుచుండును. ఈ స్ధూల విశ్వము మన సంకల్పమే, చంచలమే, క్షణభంగరమే.
మహా ప్రళయమున, హరిహరాది దేవతలు కూడ విదేహ ముక్తులగుదురు. బుద్ధజీవుల జనన మరణములకు వారి స్మృతియె కారణమగుచున్నది. ఇయ్యది స్వప్నాంగనా సంయోగమువలె, అనుభూత మగుచున్నను, అసత్యమే. ఇట్లు ప్రతి వారికి గలుగు జగద్భ్రమయను వనము, భూమి, నక్షత్రములు, పూలు, చిగుళ్ళ, మనుష్యులు, మృగములు, దేవతలు పక్షులు, మొదలగు అంకురములు వారి యందు గలవు.
నిరాకార మగు పరబ్రహ్మమున నెన్ని అసత్ స్వరూపము లుద్భవించుచున్నవో, ఉద్భవింప నున్నవో, ఎవ్వరు నిరూపించగలరు. ఇంద్రజాలికుడు ఆకాశమున వివిధ ఛిద్రములను కల్పించి, అందు నా, నా విధములగు విచిత్ర వస్తువులను దోప జేయునట్లు, మిధ్యారూపమున, అనాదియగు మాయ కూడ చిదాకాశమున లేక చిత్తాకాశమున, నామరూపములు గల జీవభావమును స్పురింపజేయుచున్నవి.
అలానే ఆకాశ స్వరూపిణిలగు లీలా సరస్వతులు, తమతమ ఇచ్చిననుసరించి, ఆ గృహమున ప్రవేశించిరి. వారి ప్రభావమున నృపతి తప్ప అందరు నిద్రితులై యుండిరి. అపుడు పద్ముడు ఆహ్లాదితుడై మేల్కొనెను. అంతట సింహాసనాద్వయమున వెలయచున్న అప్సరసల నిరువురనుగాంచెను.
నృపతి వారి పాదములకు సుమాంజలినర్పించెను. సరస్వతి కృప వలన మంత్రి నిద్ర నుండి మేల్కొనెను. అపుడు దేవి రాజునుద్దేశించి తన వృత్తాంతమును తెలుపుమని పల్కెను. మంత్రి, రాజు వృత్తాంతము నిట్లు తెల్పెను.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 YOGA-VASISHTA - 27 🌹
✍️ Narayan Swami Aiyer
📚 🌻 Prasad Bharadwaj
🌴 MUMUKSHU PRAKARANA - 4 🌴
The four means of Moksha:
If the four sentinels that wait at the gates of Moksha (salvation) viz., Shanti (sweet patience or quiescence of mind), Vichara (Atmic enquiry), Santosha (contentment of mind) and Sadhu-Sanga (association with the wise) be befriended, then will there be any obstacle to the attainment of salvation? (No). Like the waiters, posted at the gates of the palace of a king protecting the earth, who allow ingress to the visitors without to see the king within, the above four sentinels allow admittance within into Moksha.
Even if one of them be befriended, then he will introduce him (the new comer) to the rest of his fellows. Therefore you should ceaselessly endeavour to hold fast to one at least, throwing aside all obstacles that come in the way and associate with him intimately. In order to put an end to the ephemeral re-births, we should, above all, develop our (spiritual) intelligence through association with the wise, enquiry into Atman Jnana books and deep Samadhi (or Meditation). The venom of the pains of Samsara will be dispelled (and the man bitten will be cured of the poison) through the Garuda-Mantra called Jnana.
Note : 19. It is the belief in India that a person bitten by a serpent will be cured by Garuda Mantra; Garuda or eagle being- the enemy of the serpent.
Then (with the development of Jnana), even showers of arrows discharged at him will be (to him) like those of soft lily flowers; a bed of flames will resemble to him a soft cushioned bed redolent of rosewater besprinkled in it; and the chopping off of his head will be like Sushupti (the dreamless sleeping state) wherein happiness is enjoyed. The ripping open of his stomach will be like the application of sandal over his body and the piercing in his breast of straight- pointed innumerable lancets will be like cool water sprinkled from a pump in the long summer season. The poisonous disease of sensual objects unfit to be associated with, can be avoided only by those who have developed the discriminative (spiritual) wisdom and not by any others.
It is not through a mere enquiry into Atman Jnana know ledge that Nirvanic bliss is attained? If one should conduct himself in such a way as to assimilate‟(as one), within himself, the knowledge derived from the three sources of his self- experience, the true significance of the holy sentences in the spiritual Books and the instructions of a wise Guru, then the inseparable Atmic wisdom will rise in him.
The mere study of rare Jnana books by persons of petty intelligence will but breed Ajnana in their minds. Books treating of devotion and the performance of rituals will generate less Ajnana than the study of Jnana books (unaccompanied by the other two above mentioned). And it should be remembered that it is far better to lead a mendicant s life by begging for food at the doors of even outcastes with a bowl in hand than to pass a life of Ajnana. Immense wealth, friends, relatives, Benares and other sacred places, bathing in the Ganges and other waters, the hermitage of Munis, religious austerities afflicting the body and other like things are not the sure means of ever reaching the higher state; but it is through the mind s efforts that the immaculate and supreme Seat can be attained.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Comments
Post a Comment